شناخت‏ شناسی آزمایش از دیدگاه فرانکلین

آلن فرانکلین(1)  از فیزیکدانان برجسته‏ ی معاصر است که تالیفات مهم و تاثیرگذاری در زمینه‏ ی تاریخ و فلسفه‏ ی فیزیک دارد، او سمینارها، دوره‏ های مختلفی درباره‏ ی آزمایش در فیزیک برگزار نموده و کتابها و مقالات مفصلی در این باره دارد.

 

فرانکلین هفت راهبُرد(2) مشخص می‏کند که از طریق آنها می‏توان به مشاهدات آزمایشی اعتبار بخشید.

 

راهبُردهای  فرانکلین برای اعتبار مشاهدات آزمایشی 

ادامه نوشته

شناخت شناسی آزمایش

شناخت شناسی را شاخه ای از فلسفه تعریف میکنند که به مطالعه ماهیت، منشأ و اعتبار شناخت می پردازد.(1) شناخت شناسی، علمی است که درباره شناخت های انسان و ارزش یابی انواع، و تعیین ملاک صحت و خطای آنها بحث می کند. موضوع شناخت شناسی خاص یا مضاف، معرفت هایی است که در جغرافیای خاصی مطرح می شوند، به عنوان مثال، شناخت شناسی علمی، به معارف علمی (فلسفه ی علم) و شناخت شناسی عرفانی، به معرفت ها و تجارب عرفانی و معرفت شناسی دینی، به باورها و عقاید دینی می پردازد. در شناخت شناسی آزمایش، کانون توجه ما بر شناخت ماهیت خود آزمایش، توجیه آزمایش، دلایل باور به آزمایش، و آنچه در آزمایش باید بدان باور داشت، می باشد. به بررسی نظر دو استاد شناخت شناسی آزمایش، یعنی فرانکلین و هکینگ میپردازیم.

شناخت شناسی آزمایش از دیدگاه هکینگ

ادامه نوشته

شروع مطالبی درباره ی "فلسفه ی آزمایش علمی"

با توجه به نقش تعیین کننده ی آزمایش در علوم مختلف، و این که بحث آزمایش نزدیک به سه دهه است که در فلسفه ی علم به تفصیل مورد مطالعه قرار گرفته است.

مجموعه مطالبی کوتاه درباره "فلسفه ی آزمایش علمی" را با بهره گیری از پایان نامه ام، در وبلاگ قرار خواهم داد.

 

"تعریف قانون علمی تقریباً مطابق این است:
تمام دانش، با آزمایش بررسی می شود. آزمایش تنها داور "صحت" علمی است."

ریچارد فاینمن

ادامه نوشته