درباره فلسفه علم

توجه: مکان برگزاری سمینار تغییر کرد. از نو مکان:

دانشگاه صنعتی امیرکبیر، اداره کل فرهنگی (بین دانشکده‌های مهندسی پلیمر و مهندسی شیمی) سالن فرهنگ.

سخنرانی فلسفی در دانشگاه امیرکبیر

موضوع:

درباره‌ی کناره‌‌گیری

یا ”چرا مغازه‌دار سیب‌هایش را وارسی نمی‌کند؟“

ارائه‌ دهنده:

دکتر سید رضا حسینی

پژوهشگر در دانشگاه Rhodes آفریقای جنوبی

زمان: سه شنبه 92/9/26 ساعت 16:30

مکان: دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده‌ی مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، طبقه‌ی اوّل، سالن آمفی‌تئاتر

چکیده: من در این سمینار، تلقی توماس نیگل از ”ابسورد“ را نقد و ارزیابی می‌کنم (نیگل 2008). نیگل مدعی است که هم شکاکیت معرفت‌شناختی و هم معنای ابسورد می‌تواند از طریق شک‌های ابتدایی معطوف به سیستم‌های موجه‌سازی برآید؛ سیستم‌هایی که ما معمولاً آنها را مفروض می‌گیریم. به بیان دیگر کناره‌گیری از دغدغه‌های روزمره و نگاه به زندگی به مثابه‌ی یک کل، کلید ابسورد است. نیگل بین ”ابسورد“ و ”بی معنایی“ تمایزی برقرار کرده و می‌گوید که معنای ابسورد برآمده از این است که ما بی‌معنایی زندگی را از منظر عینی درمی‌یابیم، در حالی که معناداری را از منظری شخصی به آن نسبت می‌دهیم. با این وجود، با بررسی تلقی ویتگنشتاین از گزاره‌های یقینی در کتاب ”در بابِ یقین“، من استدلال می‌کنم که تلقی نیگل از معنایِ زندگی ناتوان از پس تبیین وجه بنیادین ”جهان-تصویر“ در ساختار معنا در زندگی ماست. به بیان ساده، ”جهان-تصویر“ تمامیت گزاره‌های یقینی است، همان گزاره‌هایی که معمولاً شک‌ناپذیرند(برای مثال، اعداد به میل خود جابجا نمی‌شوند). من استدلال می کنم که دستِ‌کم یک دلیل برای ”غیرعادی“بودن تلقی نیگل آن است که جنبه‌ی مهمی از زندگی‌های ما براساس اعتماد بی‌چون‌و‌چرای ما به جهان-تصویرهایمان شکل گرفته است. در این نگاه، برخلاف نیگل، بخشی از معنا بر پایه‌ی خود زندگی اعطاء می‌گردد؛ معنایی که نیاز به توجیهی که نیگل به دنبال آن است، ندارد.

حضور برای عموم آزاد است.